Volgens Yoram Lustig, Head of Multi-Asset Solutions, EMEA and LatAm bij T. Rowe Price staan we op de drempel van een nieuw tijdperk door de diepe impact van een aantal aanjagers van structurele verandering: creatieve destructie, technologische ontwrichting, geopolitieke verstoring, demografie en toenemende overheidsschuld.
Hoewel deze krachten al enige tijd bestaan, heeft het coronavirus ervoor gezorgd dat ze nadrukkelijker aanwezig zijn en wellicht enkele veranderingen hebben versneld. De economie en financiële markten zijn hierdoor op een nieuw traject gekomen. De wereld keert niet terug naar de pre-corona tijd; beleggers moeten er volgens Lustig rekening mee houden dat de pandemie de koers heeft verlegd.
Creatieve destructie
Omvang en snelheid van de economische krimp heeft onzekerheid veroorzaakt over vorm en duur van het herstel, evenals over de potentiële kansen. Hele sectoren zullen waarschijnlijk jarenlang worstelen met de nasleep van de huidige crisis. Zo is het mogelijk dat bedrijven in de fysieke detailhandel, de reis- en horecasector en de amusementssector zich moeten aanpassen aan het nieuwe normale leven of volledig moeten verdwijnen. Bij dergelijke veranderingen, wanneer er sprake is van een overvloedige disruptie, kan bij een zorgvuldige selectie onderscheid worden gemaakt tussen bedrijven die zich waarschijnlijk zullen aanpassen met nieuwe bedrijfsmodellen en bedrijven die dat waarschijnlijk niet zullen of kunnen doen.
Technologische disruptie
De technologische disruptie is in een stroomversnelling geraakt en de wijze waarop we gewend waren te werken, reizen en consumeren komt waarschijnlijk niet meer terug. De technologische ontwrichting heeft de relatieve prestaties van waarde- en groeibeleggen aanzienlijk beïnvloed. ‘Groei’ zit overwogen in technologieaandelen, die sinds 2007 goed hebben gepresteerd en dat naar verwachting zullen blijven doen. ‘Waarde’zit overwogen in financiële waarden, waar banken voor uitdagingen staan vanwege de lage rentetarieven. Beleggers moeten zich afvragen of sommige strategieën die stelselmatig overwogen in waardeaandelen zitten op oude paradigma’s berusten. Als dat het geval is, moeten zij deze misschien opnieuw ontwerpen of gebruik maken van flexibel actief beheer.
Geopolitieke verstoring
Geopolitieke verstoring is voor veel beleggers een hardnekkige en belangrijke bron van zorg geworden. Geopolitieke verstoring heeft gevolgen voor de weging van marktkapitalisaties die door indices wordt gebruikt. De gewichten van effecten, sectoren en de financiële markten van landen worden bepaald door hun marktwaarde. Deze methode is echter niet alleen gericht op het verleden, het rendement van de beleggingen tot op heden weerspiegelend, maar gaat ook voorbij aan de wereldwijde structurele veranderingen. Passieve index trackers, die de marktkapitalisatie-indices volgen, kunnen geen rekening houden met potentiële toekomstige ontwikkelingen met behulp van de huidige marktwaarden. Actieve beheerders hebben een groter potentieel om wereldwijde trends te volgen en te anticiperen en hun portefeuilles dienovereenkomstig te positioneren.
Demografie
De vergrijzing heeft de economische groei en de inflatie gematigd en de schuldniveaus die na de wereldwijde financiële crisis van 2008 nog niet waren genormaliseerd, zijn sterk gestegen. Japanisering wordt gekenmerkt door ondoeltreffende monetaire maatregelen, extreem lage rente en een opgeblazen overheidsschuld. Er zijn signalen dat Japanisering in de hele ontwikkelde wereld toeslaat. De vergrijzing van de Europese bevolking en een starre economie kunnen er bijvoorbeeld toe leiden dat de regio te maken krijgt met een tragere economische expansie, een aanhoudend lagere inflatie en een lagere reële rente in de loop van de tijd. Evenzo kan de VS te maken krijgen met Japanisering.
Actief beheer beter toegerust voor de toekomst
Alleen beleggers die zich weten aan te passen aan de wending die de toekomst neemt, hebben kans van slagen. Passieve beleggingsstrategieën baseren beleggingen op de markten van vandaag en zijn afhankelijk zijn van gebeurtenissen en gegevens uit het verleden. Als de wereld verandert, zullen deze strategieën zich waarschijnlijk niet of nauwelijks aanpassen, tenzij ze opnieuw worden ontworpen. Lustig meent dat alleen actief beheer in staat is zich aan te passen aan de nieuwe realiteit. Beleggers moeten zich opnieuw afvragen of ze door te kiezen voor passief beheer niet alleen worden blootgesteld aan verborgen vooroordelen, concentratierisico’s en bredere systeemrisico’s, maar ook of ze niet de unieke kansen mislopen die een toekomstgerichte, actieve aanpak biedt.