Vorige week gaf president Donald Trump de Fed de schuld van de verkoopgolf op de beurzen. De “Grafiek van de Week” van DWS laat zien dat de zaken genuanceerder liggen.
De afgelopen weken bereikten de yields op Amerikaanse 10-jaars staatsobligaties (Treasuries) het hoogste niveau in zeven jaar. Om dit inzichtelijk te maken, is het handig om de yield op te delen in reële rente en inflatieverwachtingen.
Zoals de “Grafiek of the Week” laat zien, was het grootste deel van de recente yieldstijgingen het gevolg van de stijgende reële rente. Dat betekent dat de economie zal aantrekken, althans volgens de obligatiemarkt. Het betekent ook dat de Fed vooralsnog haar monetaire beleid in het juiste tempo verkrapt, namelijk snel genoeg zodat de inflatieverwachtingen niet uit de hand lopen.
Heeft de obligatiemarkt het bij het rechte eind? Er zijn drie redenen voor terughoudendheid.
• Ten eerste bestaat de kans dat al te veel Amerikaanse Treasuries zijn verkocht. Verschillende technische factoren, van een tijdelijke stijging van valuta-afdekkingskosten tot het einde van een belastingverlaging medio september, deden de vraag naar Amerikaanse staatsobligaties afnemen, en daardoor de yields toenemen. Maar deze technische factoren zijn weer aan het verdwijnen; volgens recente onderzoekscijfers is het aantal shortposities weer te vergelijken met die van halverwege september.
• Ten tweede lijken stijgende reële rentetarieven een vreemde trigger voor aandelenmarkten om tot verkoop over te gaan. Misschien maken beleggers zich eigenlijk meer zorgen over de risico’s van bijvoorbeeld de sudderende handelsspanningen en hebben ze zolang de Amerikaanse staatsobligaties tot zondebok verklaard.
• En ten derde is er nooit een garantie dat de obligatiemarkten het bij het juiste eind hebben. Obligatiebeleggers en centrale bankiers zijn niet zo alwetend als men soms zou willen.
