Cees Smit van Today’s heeft gelijk als hij op Twitter zegt dat beleggers te veel oog hebben voor alleen maar de kosten. Amsterdamtrader.com heeft het recht om vraagtekens te plaatsen bij de wijze waarop inhouse matching plaatsvindt bij DeGiro.
Die heeft op zijn beurt gelijk dat iedereen daarop kan inspelen door de rol aan te nemen van market maker, wat iedere belegger kan doen als hij vier weken klant is. Het roept allemaal vragen op waarop de wetgever en toezichthoudende instanties zouden moeten reageren. Waarom wordt inhouse matching, het intern tegen elkaar wegstrepen van koop- en verkooporders, toegestaan als het voordeel niet wordt doorgegeven aan de belegger?
Waarom mag een particuliere belegger zich de rol aanmeten van een market maker, dus een markt maken in een bepaald product? Is dat niet vragen om manipulatie? Waarom mag alles en iedereen anoniem reageren op een blog, wat veelal toch alleen maar in het belang is van de positie van de reagerende partij?
Waarom heeft de overheid het nog niet verplicht gesteld dat financiële bloggers, journalisten en analisten een soort licentie moeten hebben om meningen en opinies te publiceren buiten een gebruikersgroep? Is de kern van al deze problemen niet dat in toenemende mate het belang van de belegger ondergeschikt wordt gemaakt aan de verlies- en winstrekening van het platform?
Beleggen is niet graaien naar rendement. Investeren in aandelen is niets voor gelukszoekers. Het is een vorm van ondernemen met alle valkuilen die daarbij horen. Dat kosten niet het allerbelangrijkste zijn, blijkt wel uit het voortbestaan van de veelal veel duurdere transactieplatforms van de grootbanken.
Maar het allerbelangrijkste is een goed functionerende en zuivere kapitaalmarkt, want die hebben we met elkaar nodig voor de financiering van elke economie. Het is dan ook een schande dat de overheid, toezichthoudende instanties en industrie zich daar niet sterk voor maken.
