Waarom is iedereen zo kort door de bocht als het om Griekenland gaat? De Griekse bevolking heeft het de afgelopen zeven jaar zwaar te verduren gehad met een economische krimp van meer dan 25%. Dat is niet alleen verschrikkelijk, het doet pijn.
De Europese economie kent geen menselijk maat meer onder feitelijke leiding van bondskanselier Merkel met aan haar leiband de euroteckel Dijsselbloem. Natuurlijk hebben de Grieken er een financiële puinzooi van gemaakt en komen ze hun afspraken niet na.
Om begrijpelijke redenen roept dat weerzin op, maar dat mag niet betekenen dat het Griekse volk niet moet worden geholpen door de economie een impuls te geven. Dat is vele malen belangrijker dan snijden in de staatsschuld van 177% van het bnp. Het financieringstekort is al terug gedrongen naar 3,5%. Griekenland heeft economische groei nodig. Dat is waar Europa zich druk om moet maken; niet om de pensioengerechtigde leeftijd met enkele jaren op te rekken.
Kom met een soort van marshallplan: geen leningen, maar investeringen. Natuurlijk zal naar cijfertjes moeten worden gekeken, maar we moeten niet langer de menselijke kant van de economie met een simpele veeg wegschuiven. Als we dat niet doen, zal Griekenland de kanarie in de kolenmijn blijken te zijn en zullen nog vele andere problemen volgen. Als de economie geen gezicht heeft, kan niets gedijen.
Het is te gemakkelijk om de zwakke beursstemming toe te schrijven aan Griekenland. Er is slechts een correctie op de haussebeweging die in 2011 is ingezet. De AEX kan daardoor even dalen naar de steun van 430 (-8%) en de DAX kan een einde maken aan de zwakke stemming bij 9800 (-10%). Daarna zal de markt draaien, ook als de politici zich blijven buigen over hun spreadsheets en de druk op Griekenland blijven opvoeren.