Renteverhogingen zorgen niet voor een harde landing van de economie. Het zijn eerder de ‘drijvende ijsbergen’ – de verborgen excessen die zich opbouwen tijdens economische expansies en die aan de oppervlakte komen na renteverhogingen – die de economische groei midscheeps raken, zegt Robert Tipp, Chief Investment Strategist bij PGIM Fixed Income.
De renteverhogingscyclus van 1989 legde de financiële excessen van de leveraged buyout boom van de jaren ’80 en de savings and loan-crisis bloot. De renteverhogingen van 1999-2000 onthulden de boekhoudfraude bij grote bedrijven en lieten een zeepbel op de aandelenmarkt knappen, terwijl de renteverhogingscyclus van 2004-2006 uiteindelijk een moeras blootlegde van opgeblazen activa met hoge schuldhefbomen, illiquiditeit en ondoorzichtigheid op de obligatiemarkt – onder het mom van financiële innovatie. Daardoor waren ongekende niveaus van complexiteit ontstaan.
Zachte landingen
Daarentegen resulteerden de rentepieken in 1995 en 2018 in zachte landingen, zegt Tipp. “Aangezien beide renteverhogingscycli volgden op vrij dramatische recessies, moesten de uitbundigheid en de daarmee gepaard gaande excessen zich nog opstapelen, waardoor de economische groei kon aanhouden en de respectieve renteverhogingscycli zonder veel ophef, dat wil zeggen met een zachte landing, konden worden afgesloten.”
De periodes na 1995 en 2018 rijmen met die van de post-Covid-omgeving, een expansieperiode die de typische financiële excessen – die voer zijn voor een recessie – lijkt te hebben vermeden.
Een andere factor die volgens de strateeg de kans op een recessie mogelijk verkleint, is de duidelijkere communicatie van de centrale banken. Vooral de transparantie over het renteverloop in de afgelopen jaren kan het opstapelen van gevaarlijke excessen tijdens expansies hebben helpen voorkomen.
“Kortom, het is mogelijk dat we zwakke plekken in de Amerikaanse economie blijven zien, zoals de correctie vorig jaar in residentieel vastgoed of de moeilijkheden dit jaar met kantoorvastgoed en regionale banken. Maar in plaats van een drijvende ijsberg die de economie onderuit zou kunnen halen, zullen deze problemen waarschijnlijk niet meer zijn dan alledaagse kopzorgen en van onvoldoende omvang om de groei een halt toe te roepen.”
Collectieve psyche
Of een omgekeerde rentecurve dan niet duidt op een dreigende recessie? Tipp: “De omgekeerde rentecurves in veel ontwikkelde markten zijn geen voorbode van een recessie, maar duiden erop dat de collectieve psyche van beleggers verankerd blijft in het tijdperk van de lage rente, in de overtuiging dat de rente in de nabije toekomst alleen maar kan dalen. Net zoals beleggers nooit helemaal begrepen waarom de rente 40 jaar lang kon dalen, kan de omgekeerde curve nog wel even bij ons blijven, wat een zegen is voor rentecurve-strategieën.”
“Nu de meeste renteverhogingen achter de rug zijn, zal de marktvolatiliteit bovendien afnemen. Een heropleving van de ‘zoektocht naar rendement’ zal waarschijnlijk volgen, wat een rugwind zal geven aan bedrijfsobligaties en gelijkaardige vastrentende producten.”
