Beleggers worden geconfronteerd met een extreem gepolariseerde aandelenmarkt waarbij het verschil tussen goedkope en dure aandelen op recordhoogte is gekomen en doet denken aan de IT-hausse in 2000-2001.
Jonas Edholm, fondsbeheerder van Skagen Focus, meent dat er daarom een massale rotatie zit aan te komen van overgewaardeerde ‘low-volatility’ groeiaandelen naar aantrekkelijk geprijsde waardeaandelen met sterke kasstromen en materiële activa. Op een gegeven moment zal waardering weer serieus meetellen.
Edholm trekt een parallel met de zeventiger jaren, toen de ‘Nifty-Fifty’, een groep Amerikaanse groeiaandelen tegen absurde waarderingen werden verhandeld. Maar toen de olieprijzen in 1973 stegen en de inflatie de rente omhoog duwde, verdampte het enthousiasme voor deze aandelen. Nu is er een nieuwe groep elitaire aandelen met utopische groeiverwachtingen, zoals Netflix. Zij koersen tegen ongekende multiples en zijn goed voor 6% van de totale MSCI AC World Index. Amerikaanse bedrijven hebben daarin de overhand, met name uit de tech- en healthcare sector. Daartegenover staat de ‘Thrifty-Fifty’, de groep goedkoopste aandelen uit deze index. Daartoe behoren Porsche, KB Financial en Gazprom. Zij zijn niet populair, maar wel erg aantrekkelijk geprijsd. Het verschil in prestaties tussen beide groepen bedraagt 120% sinds 2017 en 450% over het afgelopen decennium.
Een intrigerende cocktail van overrijpe groeipercentages, aanpassingen in kapitaalstromen, ontdooiende handelsspanningen, monetaire en budgettaire stimulansen en verhoogde M&A-activiteiten zouden de rotatie van groei-aandelen naar waarde-aandelen kunnen aanjagen. Het zou op zijn minst wijzen op een meer evenwichtige beleggingsaanpak tussen wat het afgelopen decennium heeft gewerkt en wat in de afgelopen eeuw succesvol is geweest.
