Het loont de komende jaren om vast te houden aan multi-assetportefeuilles die veel breder gediversifieerd zijn dan alleen tussen obligaties en aandelen, aldus Chris Franklin en Tim Armitage van LGIM.
Al in de jaren 70 is vastgesteld dat obligaties beter presteren als aandelenmarkten dalen en omgekeerd. Door deze negatieve correlatie, fungeren hoogwaardige obligaties als reddingsboei voor multi-asset beleggers omdat ze vaak positieve rendementen opleveren in tijden dat de aandelenmarkten dalen. In 2022 was dat duidelijk anders: in deze ‘annus horribilis’ voor beleggers presteerden zowel aandelen als obligaties slecht – voor de tweede keer in 50 jaar. Het was dan ook een van de slechtste jaren in de geschiedenis voor de traditionele 60/40 portefeuille.
De perfecte storm
In tegenstelling tot eerdere marktdalingen was de drijvende kracht in 2022 een te ‘hete’ economie – niet een te ‘koude’. Centrale bankiers verhoogden de rente om de oplopende inflatie af te koelen. Hogere rentetarieven drukten obligatieprijzen, omdat markten een hoger rendement van vastrentende waarden eisten. Tegelijkertijd creëerde de hogere rente een ongunstig klimaat voor aandelen.
Toch blijft LGIM een plaats zien voor obligaties. Tijdens 17 van de afgelopen 18 recessies in de VS daalden de rendementen op obligaties, en in de nasleep van de bankenstress in maart 2023 is de negatieve correlatie tussen obligaties en aandelen gelukkig teruggekeerd.
Meer diversifiëren
De huidige omstandigheden vragen om een sterkere diversificatie dan alleen die tussen obligaties en aandelen. Een echt gediversifieerde aanpak met beleggingen in inflatie-gelinkte alternatieve beleggingscategorieën, zoals infra, beschermen beleggers tegen de ergste dalingen op de aandelenmarkten – of het nu gaat om een regio, activaklasse of valuta. Dit bereikt men door blootstelling aan alle delen van het belegbare universum.
Na regen komt zonneschijn
Nu de obligatierente aanzienlijk hoger is dan in het vorige decennium, kunnen beleggers mogelijk uitzien naar rendementen die aanzienlijk hoger liggen dan de inflatieverwachtingen op de lange termijn. LGIM lijkt het onwaarschijnlijk dat het ‘annus horribilis’ van 2022 voor beleggers zich zal herhalen. Zelfs als wij uitgaan van een recessie als basisscenario voor het komende jaar, hebben obligatierendementen nu de ruimte om te dalen. Dit vormt mogelijk een buffer voor de rendementen van beleggingsportefeuilles. Daarom is het voor beleggers beter om marktposities langer aan te houden dan de markt proberen te timen – zelfs als dat betekent dat ze op korte termijn dalingen moeten slikken.
