Gemengde berichten van centrale banken zijn mogelijk een verdekte aanwijzing voor het einde van de kwantitatieve verruiming, zegt Lukas Daalder, Chief Investment Officer bij Robeco.
Voormalig Fed-voorzitter Alan Greenspan zei ooit: “Sinds ik centrale bankier ben, heb ik geleerd zeer onsamenhangend te mompelen. Mocht ik onverhoopt duidelijk zijn geweest, dan heb je me waarschijnlijk verkeerd begrepen.” Volgens Daalder, deze uitspraak maakt duidelijk dat de communicatie door centrale banken niet altijd even gemakkelijk is. Als je ‘te duidelijk bent’, zoals Greenspan het noemt, kunnen je uitspraken je later achtervolgen – maar blijf je aan de andere kant te vaag, dan weten de markten niet waar ze aan toe zijn en raken ze in verwarring. Het beste is dus de middenweg te bewandelen: houd alle opties open.
• BoE: Op 15 juni was hoofdeconoom Andrew Haldane van de BoE een van de vijf leden van de Monetary Policy Committee die stemden voor het handhaven van de rente op 0,25%. Binnen een week veranderde hij echter volkomen van koers met het bericht dat het punt was bereikt waarop de beleidsrente verhoogd zou kunnen worden. BoE-voorzitter Mark Carney – die ook voor handhaven had gestemd – herhaalde die boodschap nog eens op 28 juni. Toch is het onduidelijk waarom de BoE nu van mening is veranderd. Als de BoE nu ernst maakt en de markt wil voorbereiden op een aanstaande renteverhoging, moeten ze de maand daarvoor meer met zachte hand sturen.
• ECB: In de vergadering van juni verraste Draghi de markt door de inflatieverwachtingen voor 2018 te verlagen naar 1,3%. Daarmee gaf hij aan dat er geen sprake was van oplopende inflatiedruk, omdat een krappere arbeidsmarkt niet heeft geleid tot grotere loonstijgingen. Toen kwam de toespraak van Draghi op 28 juni, waarin hij opmerkte dat ‘deflatoire krachten plaats hebben gemaakt voor reflatoire krachten’. Dat kwam als een schok voor de markten en zowel de euro als de rente op staatsobligaties ging omhoog.
• Impact: Het interessante is dat de centrale bank die hier het meeste over zegt (de BoE), het minst geloofwaardig is, terwijl de centrale bank die de boodschap juist afzwakt (de ECB) een veel beter verhaal heeft. We zijn niet onderweg naar iets radicaals in de komende maanden, maar wel naar meer duwtjes in de goede richting. Het netto-effect op de financiële markten waarschijnlijk is dat de rente op Europese obligaties blijft stijgen, waardoor hun koersen blijven dalen.
