De goudprijs lag in het tweede kwartaal op gemiddeld 1194 dollar per ounce, het laagste niveau sinds het eerste kwartaal van 2010. Sinds einde juni is hij met nog eens 7% gedaald. Verschillende factoren wijzen op een uitverkoop op de goudmarkt. Maar heeft goud zijn glans definitief verloren? Het is maar hoe je het bekijkt.
Even de huidige situatie op de goudmarkt snel neergezet. Op de termijnbeurs in New York liggen de long-posities van de zogenaamde speculatieve beleggers op het laagste niveau sinds december 2001. Tegelijkertijd staan de speculaties op een dalende goudprijs volgens het verslag van de US Commodity Futures Trading Commission van 24 juli op een recordhoogte (20,6 miljoen ounces short versus 1,8 miljoen ounces long). De goudvoorraden van via de beurs verhandelde Exchange Traded Funds (ETF’s) zijn met bijna de helft geslonken.
De afgelopen tijd heeft de goudprijs ook niet meer gereageerd op onzekerheden en crises. Tegelijkertijd schijnt de vraag uit China af te nemen en door de instorting van de koersen op de aandelenbeurzen in China en Hongkong is het mogelijkerwijs zelfs al gekomen tot verkopen van het edelmetaal. Hoofdfactor achter de schommelingen van de goudprijs schijnt echter vooral de mogelijkheid van een renteverhoging door de Amerikaanse centrale bank in de herfst te zijn, die door de markt als zeer waarschijnlijk wordt ingeschat.
Royalty Companies
Goud wordt vanouds ook beschouwd als een extreem langlopende afdekking van de inflatie en de goudprijs stijgt in de regel als de angst voor inflatie toeneemt. Dat is op dit moment echter niet het geval. De daling van de goudprijs drukt ook de aandelenkoersen van goudmijnbouwbedrijven. Zo heeft de Market Vectors Gold Miners ETF sinds het tweede kwartaal meer dan 25% van zijn waarde verloren.
Hoe taxeren of positionere wij het edelmetaal in onze beleggingsstrategie. Als we kijken naar BL-Global Flexible, dan streeft dit beleggingsfonds een strategische allocatie in goud na van 5% tot 10%. Op dit moment zit het met minder dan 6% aan de onderkant van deze bandbreedte.
Deze allocatie is belegd in mijnbouwbedrijven, waarbij de voorkeur vooral uitgaat naar ondernemingen met een vergunning (de zogenoemde Royalty Companies), omdat wij hun bedrijfsmodel op lange termijn superieur vinden. Mede vanwege de gerichte keuze uit projecten/mijnen die gefinancierd worden en de onafhankelijkheid van stijgende energie- en loonkosten.
Gewoonweg een verzekering
De keuze voor een allocatie naar goud berust op onze beoordeling van de economische omstandigheden en het wereldwijde financiële systeem, die wij beide vooralsnog als ongebruikelijk fragiel beschouwen. Met andere woorden, goud is voor ons een soort verzekering.
De vraag of goud geen bescherming meer biedt omdat de goudprijs in de jongste crisis niet gereageerd heeft, is daarom naar onze mening niet aan de orde omdat het bij deze crisis veeleer om kleinere onzekerheden ging. Daarom hebben ook de aandelenmarkten daarop uiteindelijk nauwelijks gereageerd. Het soort crisis waarvoor wij goud als verzekering beschouwen, heeft te maken met een verlies aan vertrouwen in papiergeld. Een dergelijk verlies aan vertrouwen kan op dit moment vanzelfsprekend (nog) niet worden geconstateerd.
Een belegging in goud heeft volgens ons alleen zin, als men een contraire opstelling kiest. Dat wil zeggen, men koopt respectievelijk verkoopt wanneer het marktsentiment negatief respectievelijk positief is. Anderzijds moet men zijn kruit ook niet te vroeg verschieten.
Vandaar dat wij onze goudallocatie tot op heden nog niet wezenlijk hebben veranderd. Mocht de goudprijs zwak blijven of verder dalen, dan zullen wij onze allocatie verhogen.
Wat de actuele waardering van goudmijnbedrijven betreft, kan in grote lijnen worden vastgesteld dat deze historisch laag is.
Positieve vrije kasstroom
Zoals hierboven al werd vermeld, hebben wij hoofdzakelijk in ondernemingen met een vergunning belegd. De enige goudproducent in de portefeuille is de Canadese onderneming Agnico Eagle Mines. Deze onderneming voldoet aan onze criteria van een solide balans, een lage kostenstructuur en een groeiende productie. Ook bij een goudprijs van 1100 dollar per ounce is de onderneming in staat een positieve vrije kasstroom te genereren.
De beleggingen in ondernemingen met een vergunning zijn verdeeld over Franco Nevada, Royal Gold en Silver Wheaton. Bij laatstgenoemde onderneming gaat het overigens eerder om een belegging in zilver. Voor deze onderneming is de huidige ontwikkeling van de goud- respectievelijk zilverprijs op lange termijn niet per se een nadeel.
Omdat vele kleinere bedrijven door de daling van de goudprijs financieringsproblemen hebben, bevinden ondernemingen met een vergunning zich in een goede onderhandelingspositie ten opzichte van deze bedrijven. Op zijn beurt stelt dit hen in staat om nieuwe investeringen te doen tegen gunstige voorwaarden.
