Hoe zien de prestaties voor de diverse beleggingscategorieën eruit over dertig jaar? En hoe kan het dat tegen alle verwachting in de obligatiemarkten zo goed renderen? Specialisten van Schroders blikken terug en heel ver vooruit. Ze zetten in een nieuwe Global Markets Perspective enkele bevindingen op een rij.
Waarom deden obligaties het zo goed? Staatsobligaties zijn niet immuun voor het krachtenspel tussen vraag en aanbod. Azad Zangana, Europees econoom, zoekt een verklaring voor de onverwacht goede prestaties van staatsobligaties, terwijl de verwachtingen laag waren. Zangana ziet de verklaring in een samenspel van een aantal factoren.
Ten eerste hangt de lagere premie samen met een herwaardering van de groeiverwachtingen van het bbp. “De groei in de Verenigde Staten zal in de toekomst lager uitvallen. Daardoor denken beleggers dat de renteverhogingen ook lager zullen uitvallen dan in het verleden.”
Daarnaast zegt Zangana dat de dynamiek tussen vraag en aanbod is veranderd. Er is minder uitgifte van schuldpapier, terwijl de Fed een actieve opkoper ervan was. Hij voegt daaraan toe dat ook de impact van andere grote centrale banken een rol speelde. De verwachtingen rond de Europese Centrale Bank (ECB) en het ruime beleid van de Bank of Japan (BoJ) maken Treasuries aantrekkelijker voor internationale beleggers.
Jaarlijks geeft Schroders ook een verwachting voor de prestaties op de lange termijn van diverse beleggingscategorieën. Craig Botham, econoom opkomende markten, maakt ons deelgenoot van zijn verwachtingen over een periode van dertig jaar. Zo blijkt dat het rendement op cash extreem laag zal zijn, met name in de eerste tien jaar.
Voorts gaan langlopende staatsobligaties het beter doen dan cash over een periode van dertig jaar, al zal het reële rendement tegenvallen. Risicovollere beleggingen, zowel credit als aandelen, zullen op hun beurt weer beter presteren dan staatsobligaties.
Aandelen blijven de asset class met het grootste potentieel voor rendement. Ze bieden de komende decennia de meeste kansen, aldus Botham. Aandelen uit opkomende markten zijn gevoeliger voor crisisperioden dan uit ontwikkelde markten. Voor Japan ziet het plaatje er het minst rooskleurig uit, vanwege de ongunstige demografische ontwikkelingen, de beperkte groei van het bbp en de bedrijfswinsten.
