Veertien Amerikaanse staten en een aantal steden hebben per januari 2016 het minimumloon verhoogd. Komt daarmee eindelijk de langverwachte looninflatie op gang? Volgens Dave Daglio, fondsbeheerder van The Boston Company, een boutique van BNY Mellon, krijgt deze door de overheid gemandateerde maatregel overmatige aandacht.
Maar hij heeft slechts beperkte impact op de economie. De overheid volgt een bredere trend in de economie die eerder in gang is gezet en is geenszins zelf een trendsetter.
De leidende indicatoren wijzen al langer op stijgende loonontwikkeling, stelt Daglio. “De werkloosheid is relatief laag, het aantal werknemers dat zijn baan opzegt is extreem hoog. Dat duidt op vertrouwen dat zij een andere werkgever vinden. Ook het sentiment onder kleine bedrijven en het aantal werkgevers dat lonen verhoogt, trekt aan. Dit alles wijst op loonsverhoging in de toekomst.”
Een gematigde loonstijging is volgens Daglio positief voor de aandelenmarkten. “Hogere lonen leveren echter ook extra druk op bedrijfswinsten, met name bij de bedrijven die de hogere kosten moeilijk kunnen doorberekenen aan de eindgebruiker, zoals de retailsector. Andere sectoren, zoals technologie en energie, zijn minder gevoelig voor looninflatie omdat arbeidskosten een kleiner deel van de winst uitmaken.”
De Federal Reserve volgt de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt nauwgezet. Historisch gezien verhoogt de Fed de rente als de loonstijging rond de 3% ligt. Het lijkt er volgens Daglio op, dat de Amerikaanse economie zich in een loon-nirwana bevindt, maar het risico is wel reëel dat de economie dermate versnelt, dat ook dit van voorbijgaande aard is. “Werkgelegenheid is altijd de belangrijkste graadmeter voor de Fed en de loonontwikkeling is voor de beleidsmakers een essentiële barometer voor de gezondheid van de arbeidsmarkt. Vooralsnog profiteren werknemers en beleggers samen van de economische groei.”
