De overtuiging dat opkomende markten vooral grondstoffenverkopers zijn, stamt uit de koloniale tijd en had al lang geleden losgelaten moeten worden, constateert Kristoffer Stensrud. Volgens de fondsbeheerder bij Skagen Kon-Tiki zal de digitale revolutie voor een transformatie zorgen.
Sinds de eeuwwisseling maken steeds meer opkomende markten de overstap van grondstoffenexporteur naar grondstoffenimporteur. Deze verschuiving lijkt iedereen te ontgaan. Desondanks wordt, nu de prijzen op de grondstoffenmarkten hard dalen, bij beleggers toch weer de indruk gewekt dat de opkomende markten een gevaarlijke plek zijn.
“Kun je überhaupt nog wel een onderscheid maken tussen opkomende markten en ontwikkelde markten”, vraagt Stensrud zich af. De wereld is geglobaliseerd en bedrijven van overal ter wereld hebben hierdoor toegang tot de laatste technologie. Diverse landen slaan stadia over in hun economische ontwikkeling en maken direct de stap naar een diensteneconomie.
Overbodig
Geavanceerde machines, robots en kunstmatige intelligentie maken menselijke arbeidskracht in productie en logistiek overbodig. De digitale revolutie is zo sterk, dat het de wereldeconomie opnieuw transformeert. Stensrud vindt Zuid-Afrika daar een goed voorbeeld van. “Het is een land dat een reuzesprong in haar ontwikkeling heeft gemaakt. Maar liefst 80% van de bedrijven met een notering aan de beurs in Johannesburg is actief in de dienstensector.”
Van de totale wereldbevolking leeft ongeveer 80% in opkomende markten. Dankzij de digitale revolutie kunnen zij de komende jaren een forse bijdrage leveren aan de wereldeconomie. De deeleconomie en technologische innovatie zullen deel uitmaken van hun alledaagse leven. Dit moet volgens de fondsbeheerder leiden tot een hogere productiviteit en een hoger rendement op geïnvesteerd kapitaal.
Verzadigd
In deze tijd van grote technologische verandering is de hamvraag wanneer de consument compleet verzadigd is. Wanneer bereikt hij zijn hoogtepunt? Stensrud denkt dat het goed mogelijk is dat we op een kruispunt staan en eindelijk minder kopen van datgene wat we eigenlijk niet nodig hebben. Milieuvriendelijkheid is het sleutelwoord van onze tijd. En daarmee zijn we terug bij de grondstoffen en de prijsdaling.
Sinds 2003 heeft China de grondstoffen producerende landen gouden jaren bezorgd. Investeringen vloeiden rijkelijk naar die landen, maar uiteindelijk heeft het heeft ook geleid tot een evengrote kater. Stensrud verwacht niet dat er een significante prijsstijging op korte termijn aan zit te komen. Een uitzondering daarop is de agrarische sector. De gouden jaren gingen aan die sector voorbij en daarom valt er nog veel te oogsten, denkt hij.
