De oliesector verkeert in zwaar weer. Dat mag wel duidelijk zijn. De lage olieprijzen en hoge schulden zetten ook de obligaties in de oliesector onder druk. De toenemende verkoop van schuldpapier heeft verstrekkende gevolgen en kan zorgen voor een ‘sell-off’ op bredere schaal in de obligatiemarkt.
Tot die conclusie komen de economen Dietrich Domanski, Jonathan Kearns, Marco Lombardi en Hyun Song Shin van de Bank for International Settlements (BIS) in een recent rapport. Deze centrale bank der centrale banken heeft onderzocht dat de totale schuld van de olie- en gassector momenteel 2,5 biljoen euro behelst. Dat is tweeënhalf keer de hoeveelheid van eind 2006.
De olieprijzen zijn nu 60% lager dan halverwege juni vorig jaar. Als gevolg daarvan is er steeds minder vermogen aan assets om de schulden van deze sector te dekken. De olieprijzen staan onder druk door de lage olieprijzen, sterke dollar, zwakke vraag en de groeiende productie in de Verenigde Staten. De onwil van om de Organization of Petroleum Exporting Countries (Opec) om minder te produceren speelt ook een cruciale rol.
Partijen die in schuldpapier stappen van deze sector worden meestal gezien als stabiliserende factor voor de financiële markten, omdat verliezen dan beter in toom kunnen worden gehouden. Doorgaans gaat het om bedrijfsobligaties. Toch zullen deze partijen minder bereid zijn grote verliezen te nemen en dreigen mee te gaan doen aan een selling spree, aldus de vier economen.
Daardoor kan er een soort sneeuwbaleffect ontstaan. Een spill-over naar een breder deel van de obligatiemarkt, en dan met name die voor bedrijfsobligaties, kan optreden als investeerders de risico’s van hun portefeuille willen verlagen. Ook banken blijken steeds minder bereid risico te nemen in deze sector.
