In China staat de landbouw- en voedselsector voor grote uitdagingen. Waterschaarste, grondvervuiling en voedselveiligheid zijn belangrijke thema’s voor het land. Rebecca Maclean, analist bij Standard Life Investments, onderzocht welke veranderingen plaatsvinden in de Chinese voedselwaardeketen en hoe China daarop reageert vanuit het perspectief van ESG-criteria (milieu, sociaal en governance).
In China woont 20% van de wereldbevolking, maar het land beschikt eigenlijk over te weinig landbouwgrond en de zoetwaterresources zijn schaars.
“Vanwege de enorme en nog steeds groeiende bevolking staan de Chinezen voor een bijzondere uitdaging”, stelt Maclean na haar bezoek aan vier provincies. Niet alleen moet China de binnenlandse normen ten aanzien van voedselveiligheid verhogen, ook moet het ervoor zorgen dat voedsel wordt geproduceerd en verwerkt op een manier die het milieu op de lange termijn niet verder schaadt.
Waterschaarste
Uit onderzoek van de Chinese autoriteiten blijkt dat 87% van de consumenten zeer bezorgd is over de veiligheid van voedsel en drinkwater in China. Het consumentenvertrouwen in de binnenlandse levensmiddelen is in het recente verleden zwaar aangetast door grote schandalen rond babyvoeding, vlees, groenten en fruit. In oktober 2015 is nieuwe wetgeving rond de veiligheid van voedsel geïmplementeerd. De nieuwe wetten moeten meer regulering bieden. Daarnaast worden individuen die voedsel vervalsen of onveilig voedsel aanbieden veel zwaarder gestraft.
De agrarische sector verbruikt 63% van het water en is verantwoordelijk voor 50% van de vervuiling van het grondwater. Met name in de kustprovincies heerst grote waterschaarste. Maar liefst 34% van de landbouwgrond bevindt zich in provincies waar waterschaarste heerst. Volgens Maclean weerspiegelt de prijs van water in deze risicoregio’s niet de waarde ervan en daardoor ontbreekt de prikkel er duurzaam mee om te springen. Het risico bestaat dat de prijs van water voor bedrijven en particulieren als gevolg daarvan zal stijgen.
De kosten voor bodemsanering in China wordt geschat op 1,1 biljoen dollar. Vervuiling komt met name door de zware industrie en urbanisatie. Daarnaast draagt excessieve en onjuiste bemesting bij aan de verslechtering van de landbouwgronden. Herverkaveling van de landbouwgrond en beleid van de overheid moet leiden tot een verbetering van de efficiëntie van de landbouw en een toename van het gebruik van betrouwbare meststoffen met een lage toxiciteit.
Steun
De door de Chinese consument en overheid gewenste hogere normen hebben gevolgen voor tal van sectoren. Volgens Maclean worden binnenlandse voedselproducenten die aan de normen voldoen en deze uitdragen gesteund door overheidsbeleid. “Internationale voedselproducenten kunnen met betrouwbare voedselmerken inspelen op de behoefte van de consument”, stelt Maclean.
“Maar ze zullen hard moeten werken aan het beschermen van hun merkwaarde.” Dat kunnen ze bijvoorbeeld doen door op innovatieve wijze informatie te verstrekken over de herkomst van producten. “Daarmee kunnen ze het consumentenvertrouwen verstevigen”, vindt Maclean.
De analist voorziet ook een belangrijke rol voor e-commerce. “Consumenten krijgen via internet toegang tot geïmporteerde levensmiddelen en dat kan het aantal tussenpersonen tussen boerderij en consument terugbrengen”, legt Maclean uit.
Lees meer in het rapport ‘Food Security in China – Exploring the sustainability challenges’
