Inflatie, Abenomics en robots moeten Japan weer schwung geven. Maar lukt dat wel? Jim Leaviss, hoofd van vastrentende beleggingen voor particulieren bij vermogensbeheerder M&G, geeft in bijgevoegd stuk zijn economische visie op het land van de rijzende zon.
De yen is sinds 2012 is 30 tot 40% in waarde gedaald. Leaviss verwacht niet dat de koers verder zal zakken ten opzichte van de dollar. “Beleidsmakers zetten alles op alles om dat te voorkomen, omdat de Japanse export slechts 16% van het bbp bedraagt. Dat is erg weinig voor een land dat steunt op de industrie. Een zwakke munt biedt dan wel een aantal voordelen maar (te) dure importproducten in de schappen jagen de kooplust van de Japanse consument niet aan.”
Premier Shinzo Abe, de bedenker van Abenomics, heeft bij werkgevers aangedrongen op een verhoging van het minimumloon met 3%. Leaviss: “De vakbonden hebben ironisch genoeg minder harde looneisen gesteld. Vakbondsbestuurders maken zich drukker over de groei van de wereldeconomie en die van Japan in het bijzonder dan over loongroei. Abenomics steunt op kwantitatieve verruiming en een flexibel begrotingsbeleid. De broodnodige structurele hervormingen, de derde pijler onder het beleid van Abe, zijn het lastigst te implementeren en hebben tijd nodig om aan te slaan. Zo komen maatregelen die erop gericht zijn de demografische problemen aan te pakken, zoals een hogere arbeidsparticipatie van vrouwen, maar heel langzaam van de grond.”
Japan leidt samen met Korea de grote robotrevolutie. Leaviss: “Robots zouden een oplossing kunnen zijn voor de krimpende beroepsbevolking. Uit een rapport van McKinsey blijkt dat slechts 5% van de laaggeschoolde banen geautomatiseerd kan worden. Opvallend genoeg kunnen hoogopgeleide werknemers veel gemakkelijker vervangen worden door slimme machines. Zij hebben dus het meest te vrezen van de opkomst van de roboteconomie.”
