Europese bedrijfsobligaties zijn in vergelijking met begin dit jaar een aantrekkelijkere belegging geworden. Yields op credits stijgen en het percentage obligaties met een negatief effectief rendement daalt. Maar liquiditeit is een sleutelelement om snel te schakelen in deze onzekere tijd, waarschuwt Marc Rovers, Head of Euro Credit bij vermogensbeheerder Legal & General Investment Management (LGIM).
Rovers benadrukt dat ook beleggers geen kristallen bol hebben om toekomstige gebeurtenissen te voorspellen. “In deze omgeving van zeer lage rendementen lijken er geen goedkope activa te zijn. Aangezien er geen duidelijk traject is voor inflatie, groei of rente, lijkt de zichtbaarheid op rendementen momenteel bijzonder beperkt.”
De hoge inflatie staat in scherp contrast met de lage of zelfs negatieve rente. Dat rechtvaardigt volgens Rovers de vraag of centrale banken nog bedrijfsobligaties moeten kopen. “Vooral omdat dit expansieve monetaire beleid gepaard gaat met agressieve fiscale stimuleringsmaatregelen die leiden tot hoge begrotingstekorten en een oplopende staatsschuld”, stelt Rovers. De aankoop van bedrijfsobligaties door de ECB biedt momenteel een sterke technische steun en toen het aankoopprogramma in de tweede helft van 2018 werd stopgezet, nam de volatiliteit toe en werden de spreads aanzienlijk breder.
Een bijkomende bron van onzekerheid is de fusie- en overnameactiviteit die wereldwijd toeneemt. “Er is weinig of geen bescherming voor obligatiehouders in de documenten en de spreads bieden zelfs op deze iets ruimere niveaus nog steeds weinig compensatie voor een leveraged buy-out.”
Daartegenover staan echter de defensieve kenmerken van investment grade bedrijfsobligaties ten opzichte van andere risicovolle activa. Zowel high yield als investment grade bedrijfsobligaties hadden tijdens en na de Great Financial Crisis significant minder tijd nodig om het verlies goed te maken dan de MSCI World en S&P 500 (zie tabel hieronder).
Desalniettemin benadrukt Rovers de sleutelrol die liquiditeit speelt. “Die stelt beleggers in staat snel veranderende visies in portefeuilles te implementeren. In een tijd waarin ‘de jacht op rendement’ en ‘het oogsten van illiquiditeitspremies’ voorop staan in het denken en de strategie van veel beleggers, kan diezelfde liquiditeit een ondergewaardeerde asset zijn geworden.”
