Afgelopen kwartaal maakte Argentinië een comeback, sinds het land in 2001 zijn schuld van 80 miljard Amerikaanse dollars niet meer kon voldoen en bankroet ging. De vraag naar de in april van dit jaar uitgegeven staatslening ter hoogte van 12,5 miljard was dermate hoog, dat Argentinië de rente met 50 basispunten kon verlagen en de emissie met 4 miljard dollar kon uitbreiden naar in totaal 16,5 miljard.
Carl Shepherd, fondsbeheerder bij Newton, kan het enthousiasme onder beleggers niet rijmen met de kredietstatus van dit land en de macro-economische hindernissen die er nog zijn. Hij prefereert juist schuldpapier uit Peru of Colombia, dat een betere credit rating heeft en een beter rendement biedt.
Shepherd is positief over de hervormingen die Argentinië implementeert. “Maar er is nog veel werk aan de winkel, terwijl de groei wereldwijd onder druk staat en Brazilië, de belangrijkste handelspartner van Argentinië, zijn eigen crisis doormaakt”, zegt hij. Volgens het IMF zal de Argentijnse economie dit jaar met 1% krimpen. De kredietstatus van het land bedraagt momenteel single-B, en zolang de economie niet verbetert zal daar weinig in veranderen. Shepherd schat in dat het zeker tien jaar duurt voordat de volle impact van de hervormingen duidelijk wordt.
De nieuwe president heeft een aantal maatregelen genomen om het vertrouwen onder beleggers te herstellen, maar structurele problemen blijven een rol spelen. Shepherd wijst op de hoge inflatie, het grote fiscale tekort en het gebrek aan harde valuta. “Dat de vraag naar de emissie toch zo groot was, komt door het Argentijnse hervormingsprogramma, dat een lichtpuntje vormt voor partijen die in schuld uit opkomende markten beleggen”, legt de fondsbeheerder uit. Daarnaast speelt de omvang van de emissie ook een rol. Daar konden beleggers domweg niet omheen, ze werden er als het ware naartoe getrokken.
Shepherd denkt pas aan een terugkeer in Argentijnse schuld als twee vragen beantwoord zijn. Blijven regionale overheden meer in Amerikaanse dollars gedenomineerde schuld uitgeven? Als zij in problemen komen, draait de staat daar dan voor op? Dat lijkt hem geen goede ontwikkeling. De andere vraag is of de Argentijnse nationale overheid zelf meer schuld zal uitgeven. Momenteel bezit het land slechts 4,5% aan valutareserves, wat laag is vergeleken met andere opkomende markten.
“Die buffers moeten worden versterkt om eventuele toekomstige economische zwakte of onverwachte negatieve events het hoofd te kunnen bieden”, meent Shepherd.
Lees meer in ’Should you steer clear of this emerging market?’ van Carl Shepherd
