Regelmatig ontvangen we op de redactie van The Asset marktvisies waarin de loftrompet wordt gestoken over big data. De auteurs zien hierin een voorbode van een nieuwe ‘industriële revolutie’ met aanzienlijke winstmogelijkheden voor ondernemingen én beleggers.
De veelal complexe en grote hoeveelheden gegevens die overal worden geregistreerd, vormen een enorme kans voor bedrijven die deze informatie vastleggen, analyseren en exploiteren.
De voorbeelden van ondernemingen, veelal Amerikaanse, die dit succesvol doen zijn intussen legio. Denk maar aan Amazon.
Big data vormen het nieuwe brood des hemels. Mensen kunnen er ook mee worden gestuurd. Zo analyseerde de Volkskrant de wijze waarop China big data wil uitbuiten. De Chinese overheid wil echt alles weten, en werkt nu aan een systeem om alle burgers van een ‘sociale kredietcode’ te voorzien.
Elke Chinees krijgt een score, die tot stand komt op basis van diverse criteria, die variëren van iemands financiële kredietwaardigheid en eventuele strafblad tot zijn gedragingen op social media. Met state-of-the-art internettechnieken is het de bedoeling dat er individueel toezicht op de Chinese burgers komt. Zo moet een ‘nieuwe burger’ ontstaan. Big data als middel om af te rekenen met normvervaging.
Zou het niet iets zijn om zo de handel en wandel van medewerkers van banken, en in het bijzonder de top, in kaart te brengen en openbaar te maken? Of misschien ook van de gehele beleggingsindustrie? Dat gaat heel wat transparantie opleveren voor alle belanghebbenden, de belegger voorop. Wat een prachtige wereld kan zo ontstaan. Of toch maar niet doen?