Bijna 20% van de Nederlandse beleggers met een belegbaar vermogen van meer dan 50.000 euro is door het nieuwe vergoedingsstelsel voor beleggingsadviseurs en het provisieverbod zijn portefeuille deels of geheel zelf gaan beleggen. Deze mensen maken geen gebruik meer van (betaald) beleggingsadvies van een professional.
Evenzoveel denkt eraan hetzelfde te gaan doen. Het zijn harde conclusies van vermogensbeheerder Schroders, op basis van representatief onderzoek. Daar zijn we dan mooi mee opgescheept. Maar moeten beleggingsprofessionals van vlees en bloed het nou echt zo somber inzien?
Neen. De uit elkaar gevallen kudde zal zich geleidelijk aan weer hergroeperen. Trendwatcher Adjiedj Bakas ziet het ook hoopvol in. Hij voorspelt een toenemende populariteit voor de geprofessionaliseerde financieel adviseur als gevolg van een onoverbrugbaar gebrek aan kennis enerzijds en anderzijds het fenomeen keuzestress.
Het is een ontwikkeling die in het Verenigd Koninkrijk al in gang is gezet. Beleggingsadvies zullen particulieren nog hard nodig hebben uit pure noodzaak om orde op zaken te stellen om van een leuke oude dag te kunnen genieten, vanwege alle onzekerheden omtrent pensioen, woningmarkt en zorg in zicht.
Veel urgenter is het om ons zorgen te maken over de kosten van beleggingsfondsen. Die blijken toch maar al te vaak een ondoorzichtig woud. Nog steeds zijn er veel actieve fondsen die beheerkosten als van een stockpicker in rekening brengen, maar die in de praktijk blindelings tegen een index aan schurken. Dergelijke indexknuffelaars moeten in de ban worden gedaan.