Goud wordt gezien als de ultieme vluchthaven. Dit jaar boekt het edelmetaal glanzende prestaties. Het koerst 11,3% hoger en overtreft daarmee alle andere beleggingscategorieën. Kan goud deze sterke trend vasthouden, vraagt James Luke, fondsbeheerder bij Schroders, zich af.
Wat kan de goudprijs hoger stuwen?
Centrale banken pompen ongelimiteerde bedragen aan stimulering in de economie. Effectieve rendementen zullen rond de nul of zelfs daaronder blijven bewegen. Tegelijkertijd is er het risico dat de inflatie boven de doelstelling uitschiet, zodra de economieën beginnen te herstellen. In het verleden steeg de goudprijs significant als de inflatie met minstens twee procentpunt omhoog ging.
Ook als de inflatie onder controle blijft, kan goud stijgen. Zo leidde de agressieve kwantitatieve versoepeling in de VS na de financiële crisis tot de vrees dat de inflatie uit de hand zou lopen. Deze vrees bleek uiteindelijk ongegrond, maar dat heeft goud er niet van weerhouden om te stijgen. Nu er echter een ongekende budgettaire stimulans aan de beleidsmix is toegevoegd, zou het dit keer weleens anders kunnen zijn en kan de inflatie flink oplopen.
Wat kan de goudprijs drukken?
Goud is niet alleen een monetaire asset, het is ook een grondstof voor de juwelenindustrie en technologie. Samen waren die in 2019 goed voor 53% van de totale vraag. Beide sectoren zijn nauw gecorreleerd aan de economische cyclus. Het risico bestaat dat een terugval in de welvaart een significant langetermijneffect kan hebben op de vraag uit de juwelenindustrie en technologiesector.
Luke ziet daar al een daling in de vraag, maar is ervan overtuigd dat de stijgende vraag van beleggers veruit een eventuele welvaartsdaling zal overtreffen. Goud wordt meer verhandeld dan in het verleden. Tijdens de financiële crisis steeg de goudprijs ook door hogere vraag van beleggers ondanks zwakkere vraag van juweliers. Verder verwacht Luke dat centrale banken hun goudaankopen zullen verhogen om hun balansen te beschermen.
Meer productie of een duurdere dollar
Een hogere goudproductie zou de goudprijs kunnen drukken. Maar Luke meent dat het aanbod van goudmijnproducenten weinig elastisch is ten opzichte van de goudprijs.
Omdat de goudprijs in dollars genoteerd wordt, bestaat er een inverse relatie tussen het rendement op goud en de kracht van de dollar. Als de dollar sterker wordt, is goud duurder voor beleggers met andere valuta. Deze correlatie is recentelijk enigszins afgenomen door het feit dat zowel goud als de dollar als veilige havens worden beschouwd.
Gunstige verwachtingen
Het vooruitzicht van aanhoudend lagere markten, lagere effectieve rendementen en hogere inflatie zouden de goudprijzen de komende jaren moeten opdrijven. Hoewel zwakkere juwelenaankopen in combinatie met een sterke dollar een belemmering voor goud kunnen vormen, is het onwaarschijnlijk dat ze de status van goud als veilige haven en redder in nood overtreffen.
Het lijkt Luke daarom wijs om in de portefeuille een gedeeltelijke blootstelling aan het edelmetaal op te nemen. Volgens hem is het vooruitzicht voor goud nog niet zo gunstig geweest in de afgelopen 20 jaar. Aandelen van goudproducenten weerspiegelen een veel lagere goudprijs. Zij produceren een asset waarvoor de langetermijnverwachtingen gunstig zijn. Tot slot wijst Luke er nog op, dat de goudproducenten zich momenteel in een andere positie bevinden dan in het verleden.
Maart 2020 is net als september 2008 een periode geweest waarin goud in theorie zou moeten stijgen, maar in plaats daarvan is gedaald. Maar op de langere termijn kan Luke met vertrouwen zeggen dat dramatische macroverschuivingen veroorzaakt door crises, zowel voor goud als voor de goudproducenten zeer positief zijn. In 2008 mondde de crisis uit in QE, Covid-19 leidt tot een gecombineerde kwalitatieve en budgettaire verruiming van ongekende omvang, die naar verwachting een aanzienlijk hogere inflatie zal veroorzaken, waarvan goud zal profiteren.
