De prestaties van niet-Amerikaanse aandelen zorgen voor de nodige frustratie bij beleggers. Maar hoewel de Amerikaanse onderliggende waarden voor zich spreken, is het gat eigenlijk kleiner dan het lijkt.
Robert Almeida, strateeg bij MFS: “De matte waardering is niet de enige reden om te beleggen in niet-Amerikaanse aandelen. De risico’s voor Amerikaanse bedrijven worden onderschat en hun netto-inkomen, marge en verdiencapaciteit worden overschat. Als het gaat om onderliggende waarden zijn niet-Amerikaanse aandelen dus uiteindelijk in het voordeel, meent hij.”
Enkele hoofdpunten uit zijn analyse:
- De waarde van aandelen wordt hoofdzakelijk bepaald door het verwachte rendement, de groeiratio waarop is geanticipeerd en het risico.
- Hoewel hier op de korte termijn op in te spelen valt, is het een stuk lastiger om voor de lange termijn verwachtingen uit te spreken. Want wie kan er precies voorspellen wanneer er plotselinge economische tegenwind opsteekt of technologische tegenslagen opdoemen en welke drempels worden opgeworpen voor nieuwe bedrijven die de markt proberen te veroveren? De markt is nu eenmaal niet lineair en de toekomst onzeker.
- Dat Amerikaanse beursfondsen buitengewoon goed presteren (zeker in vergelijking met de rest van de wereld) komt niet per se door sterke fundamentals. Er werd door veel Amerikaanse bedrijven relatief veel geleend om de financiële leverage te verhogen om zo eigen aandelen op te kunnen kopen. Dit verbeterde hun positie op het eerste gezicht ook.
- Als de economie echter op het einde van zijn cyclus loopt en de randvoorwaarden verslechteren, is het beter om te beleggen in bedrijven die in de kern beter zijn. Volgens Almeida zijn dat net zo goed niet-Amerikaanse ondernemingen.
