Een muntunie kan leiden tot een dilemma. Een monetair beleid dat goed is voor de unie als geheel kan voor een individuele economie anders uitpakken. Iets dergelijks kan gebeuren als de Europese Centrale Bank (ECB) de rentetarieven langdurig laag houdt. Terwijl de eurozone als geheel onder deflatie gebukt gaat, kan de inflatie in Duitsland door het beleid juist aangewakkerd worden.
Dit dilemma is onderwerp in een researchpaper van Rumi Masih, Jeff Zhang en Chris Harris, strategen van BNY Mellon Investment Management. Ze zien twee opties wat betreft de inflatie in Duitsland. De een positief, de ander negatief.
De eerste is dat hogere inflatie tot hogere lonen leidt en de reële rente omlaag drukt. Dat stimuleert consumptieve uitgaven. De tweede is dat hogere inflatie de loonkosten opdrijft, waardoor de Duitse export minder concurrerend wordt en daardoor daalt.
Statistische analyse
Om te kunnen bepalen welke kant het opgaat, past BNY Mellon een statistische analyse op de situatie toe en komt op grond van deze analyse tot de conclusie dat looninflatie waarschijnlijk een positief effect op de Duitse economie zou kunnen hebben, doordat de consumptieve uitgaven gestimuleerd worden. Opvallende uitkomst uit het onderzoek is tevens het gematigde effect dat looninflatie heeft op de Duitse export.
Naast de statistische analyse gebruiken de onderzoekers van BNY Mellon ook hun gezonde verstand en wegen zij af wat de macro-economische gevolgen kunnen zijn. Ook daaruit concluderen zij dat de Duitse export nauwelijks zal lijden onder stijgende loonkosten.
Hiervoor zien zij drie argumenten. Allereerst is de eurozone slechts een beperkte afnemer van Duitse producten. Omdat het merendeel van de export naar landen buiten de eurozone gaat, spelen valuta-effecten een grotere rol. Loonkosten zijn dus niet de belangrijkste factor voor de export volumes.
Kantelen
Daarnaast is de lopende rekening van Duitsland robuust, terwijl de export naar de eurozone al sinds 2007 onder druk staat. Export naar landen buiten Europa neemt juist toe. Voorts heeft sinds 2008 al een fundamentele herijking van de handelsbalans tussen de lidstaten van de eurozone plaatsgevonden.
Momenteel is de trend van lonen en prijzen in Duitsland juist dalend. Maar deze trend kan kantelen als de vraag vanuit de wereldeconomie aantrekt. Of als de ECB tot een agressiever monetair beleid overgaat. Een langetermijnpositie in Duitse aandelen kan een mogelijkheid zijn om van deze ontwikkelingen te profiteren. Mocht de eurozone zwak blijven en de inflatie in Duitsland laag, dan kan de economie juist profiteren van een zwakke euro.
