De markt heeft altijd de neiging terug te keren naar normale omstandigheden. Voor veel beleggingscategorieën die op dit moment overgewaardeerd zijn, zal dat gepaard gaan met significante verliezen. De inflatie daarentegen zal er flink door kunnen toenemen, schrijft David Hooker, fondsbeheerder bij Insight, een boutique van BNY Mellon.
Inflatie is volgens Hooker normaal gesproken een alom aanwezig monetair fenomeen. Hoe kan het dan dat het ongekend ruime monetaire beleid en dalende energie- en grondstoffenprijzen samenvallen met prijsdalingen, vraagt hij zich af.
“Een van de meest gemaakte fouten door analisten is om de huidige trend door te trekken naar de toekomst. De aanwezigheid van deflatoire krachten betekent nog niet dat de prijzen blijven dalen”, meent Hooker.
Lage olieprijzen
De effecten van de lage olieprijzen verdwijnen vanzelf uit de inflatiecijfers en zij zullen, als olieprijzen stabiel blijven tussen de 40 en 60 dollar, geen invloed hebben op de inflatiecijfers in 2016. Ook de impact van de lage grondstoffenprijzen op inflatie is in ontwikkelde economieën volgens Hooker overdreven, omdat dit diensteneconomieën zijn.
Inflatie zal door een aantal brede macro-thema’s aantrekken. Hooker noemt demografie als eerste. “De afname van de beroepsbevolking in bijvoorbeeld China, Japan en Duitsland zet opwaartse druk op de lonen”, stelt hij. Het andere thema is de toename van schuld. Centrale banken zijn zich goed bewust van de hoge schulden bij overheid, bedrijven en particulieren en doen wat in hun vermogen ligt om deze last draaglijk te houden. De rente lijkt daarom voor lange tijd laag te blijven en meer monetaire stimulans wordt in 2016 verwacht in Japan, Europa en China.
Perfect storm
“Deflatie is uiteindelijk hetzelfde lot beschoren als elke modegril”, schrijft Hooker. “Het gaat weer voorbij.” De neerwaartse druk op de prijzen door een duurdere dollar, goedkopere grondstoffenprijzen en valutadevaluaties veroorzaken een perfect storm, die voorbij raast. De monetaire experimenten hebben echter langetermijneffecten, die onvoorspelbaar zijn.
Wat wel zeker is volgens Hooker, zijn de enorme schuldposities van overheden en particulieren wereldwijd. De beleidsmakers hebben niet veel instrumenten meer tot hun beschikking om dit probleem te lijf te gaan. Overgaan tot financiële repressie lijkt de minst slechte optie voor centrale bankiers.
Lees meer in het online artikel The last ’safe haven’ van David Hooker