In het huidige klimaat kunnen long/short-aandelenstrategieën goed gepositioneerd zijn om winnaars te kiezen en verliezers te vermijden. Dit kan een aantrekkelijke optie zijn voor beleggers die op zoek zijn naar verschillende rendementsbronnen.
Long/short-aandelenstrategieën kunnen gebruikt worden om de risico’s op aandelen anders in te richten door long te gaan op aandelen met gunstige fundamentals en short te gaan op aandelen met minder gunstige karakteristieken.
Waar hebben beleggers groei gevonden? Het antwoord op deze vraag was de afgelopen jaren: op de aandelenbeurs. Sinds 2013 heeft de S&P 500 een reeks recordniveaus bereikt en dezelfde trend doet zich voor in Europa, waar de pan-Europese Stoxx 600-index rond historisch hoge niveaus schommelt.
Een beter begrip
Diverse landenindices zijn de financiële crisis te boven. Tegelijkertijd hebben beleggers al jaren geen grote marktcorrectie meegemaakt. Momenteel heerst er toenemende onzekerheid over het tijdstip waarop de Fed, het Amerikaanse stelsel van centrale banken, de rente voor het eerst weer gaat verhogen. Risico’s zoals de vragen rond Griekenland kunnen op de korte termijn ook de aandacht van beleggers opeisen.
Door de aanhoudende stijging van aandelenkoersen kunnen beleggers zich afvragen of de trend van de afgelopen jaren van snelle koersstijgingen kan aanhouden. Bij het aanpassen van portefeuilles na jaren van koersstijgingen ben ik van mening dat beleggers strategieën moeten overwegen die gericht zijn op aantrekkelijke risicogewogen rendementen, zowel bij een stijgende als bij een dalende markt. Mede door het diversifiëren van risico- en rendementsbronnen kunnen beleggers hun risico/rendement-profiel verbeteren.
Daarom vind ik het belangrijk dat beleggers long/short-aandelenstrategieën begrijpen. Veel fondshuizen introduceren producten die zowel van de groei van aandelenbeurzen kunnen profiteren als eventuele verliezen kunnen opvangen. Er zijn meer dan 350 fondsen opgenomen in de Ucits Long/Short Equity-categorieën van Morningstar en 40 daarvan zijn vorig jaar geïntroduceerd. Dit kan het voor beleggers lastig maken om de juiste fondsbeheerder uit te kiezen.
Hoe te kiezen
Het allerbelangrijkste voor mij is dat beleggers letten op de bekwaamheid, werkwijze en ervaring van een fondsbeheerder, zowel bij het long als short handelen. Dit valt meestal af te lezen aan de prestaties van de fondsbeheerder op het gebied van long/short-aandelenstrategieën. Daarnaast ben ik van mening dat beleggers erop moeten letten of Ucits-fondsbeheerders ervaring hebben met het toepassen van wettelijke bepalingen, vooral waar het gaat om de liquiditeitsverschaffing aan beleggers.
Bij long/short-aandelenstrategieën wordt geïnvesteerd in aandelen, maar de risico’s verbonden aan aandelenbeleggingen worden aangepast op manieren die zowel bij een stijgende als bij een dalende aandelenbeurs voor aantrekkelijke rendementen kunnen zorgen. Net als bij traditionele aandelenstrategieën worden bij long/short-strategieën aandelen gekocht van ondernemingen waarvan de fondsbeheerder van mening is dat de koers zal stijgen: de ‘long’-kant.
De ’short’-kant is hetgeen dat long/short-aandelenstrategieën onderscheidt van traditionele aandelenstrategieën. Het werkt als volgt. Wanneer een fondsbeheerder ziet dat een bepaald aandeel wordt verhandeld tegen een koers die boven de intrinsieke waarde ligt, dan kan de fondsbeheerder ’short’ gaan op dat aandeel. Dit houdt in dat aandelen geleend worden en tegen de huidige koers verkocht worden, in de hoop dat de aandelen later weer gekocht kunnen worden tegen een lagere koers. De fondsbeheerder behoudt dan het koersverschil. Het doel is om te profiteren van eventuele koersdalingen.
Uiteenlopende richtingen
Van oudsher zorgt het combineren van long- en short-posities voor wezenlijk verschillende rendementen ten opzichte van aandelenstrategieën waarbij uitsluitend long wordt geïnvesteerd. Ook zorgt het voor minder volatiliteit en kleinere rendementsdalingen van portefeuilles wanneer de markt fors daalt. In tijden van sterk aantrekkende aandelenbeurzen blijven de prestaties van long/short-aandelenstrategieën echter vaak achter bij die van een traditionele aandelenstrategie waarbij uitsluitend long wordt gehandeld.
Mogelijk kunnen fondsbeheerders van long/shortfondsen profiteren van marktomstandigheden waarin de correlatie tussen individuele aandelen afneemt. Dat wil zeggen dat aandelenkoersen in verder uiteenlopende richtingen bewegen en niet nauw met elkaar verbonden zijn. In dergelijke klimaten kunnen er meer kansen zijn voor een fondsbeheerder om winnaars te kopen en verliezers te verkopen.
Momenteel zijn er voor beheerders van long/short-aandelenstrategieën veel kansen in de sector gezondheidszorg, waar consolidatie plaatsvindt door een flink aantal fusies en overnames. Ook de kabelsector profiteert van sterke langetermijngroei, waardoor er zich mogelijkheden kunnen voordoen voor beheerders van long/short-aandelenstrategieën. Daarnaast kan er ook selectief worden geïnvesteerd in Europese banken die aan het herstructureren zijn.
Gunstig klimaat
Ongeacht het algemene beeld van economieën zit er meer beweging binnen sectoren en tussen sectoren onderling. Dit kan een zeer gunstig klimaat zijn voor long/short-aandelenstrategieën. Het risico van koersdalingen op Amerikaanse aandelenbeurzen is toegenomen omdat aandelenwaarderingen zich op historisch hoge niveaus bevinden. Toch zijn Amerikaanse aandelenbeurzen in het verleden vaker hoger gewaardeerd geweest en de kwantitatieve verruiming die wereldwijd plaatsvindt, zou ervoor kunnen zorgen dat waarderingen langer hoog blijven.
Ofschoon het programma van kwantitatieve verruiming van de Europese Centrale Bank (ECB) een duidelijk positief effect heeft op de aandelenbeurzen op de korte termijn en recente economische cijfers wijzen op een positief momentum voor de Europese economie, ben ik er niet van overtuigd dat kwantitatieve verruiming het groeipotentieel van de Europese economie op de lange termijn kan verbeteren.
Beleggers zullen zowel op de obligatiemarkten als op de aandelenbeurzen waarschijnlijk op lagere rendementen moeten rekenen. In een dergelijk klimaat ben ik van mening dat beleggers moeten overwegen long/short-aandelenstrategieën op te nemen in hun beleggingsportefeuille.