De groeiende wereldwijde vraag naar energie en zorgen over klimaatverandering stimuleren de behoefte aan hernieuwbare energie en gerelateerde technologieën met een lage CO2-uitstoot.
Caroline Cook, hoofd Klimaatverandering bij Baillie Gifford, zegt: “We kunnen nog niet precies weten hoe de energie- en klimaattransitie zich de komende vijf, tien, laat staan vijftig jaar zal ontvouwen. Maar we moeten het onverwachte verwachten. We moeten openstaan voor scenarios die ons stap voor stap verder brengen en de complexiteit van diepgaande systeemveranderingen verkennen.” Een recente studie van het Institute for New Economic Thinking (INET Oxford) van de Universiteit van Oxford biedt zo’n kans. Het daagt consensusvoorspellingen uit en suggereert dat ze onvoldoende rekening houden met de implicaties van exponentiële groei op de lange termijn.
Het onderzoek suggereert dat een snelle overgang naar hernieuwbare energie de wereld tegen 2050 ongeveer $12 biljoen zou kunnen besparen in vergelijking met het handhaven van de status quo. Dat is zelfs na rekening te houden met de vereiste van een meer ingewikkeld elektriciteitsnet, waarvan wordt geschat dat het jaarlijks een extra $140 miljard zou kosten om te onderhouden. “Gezien het feit dat fossiele brandstoffen een beperkte grondstof zijn, is de kans groot dat hoe langer we daarvan op grote schaal afhankelijk blijven, hoe waarschijnlijker het is dat de prijzen ervan zullen stijgen. Dus zelfs het cijfer van $12 biljoen kan een onderschatting zijn,” zegt Cook. De studie geeft ook aan dat de emissies van het energiesysteem een steile daling zouden ondergaan in de jaren 2030 volgens het snelle transitie-model, na slechts een daling van ongeveer 10 procent in de jaren 2020.
Kansrijke aandelen
Zoals hierboven beschreven, kunnen de krachten die hernieuwbare energie stimuleren sterker zijn dan over het algemeen wordt erkend, waardoor voor beleggers het potentieel ontstaat om aanzienlijke rendementen te behalen. Houd in gedachten dat de Oxford-studie slechts scenario’s biedt, geen voorspellingen. Maar ze lijken wel stevig gefundeerd. Enkele andere gevolgen zijn onder meer:
• Er zijn uitzonderlijke bedrijven om in te investeren die naar verwachting de energietransitie op middellange tot lange termijn zullen versnellen. Ze kunnen actief zijn in verschillende niches en zich momenteel in verschillende stadia van hun levenscyclus bevinden, maar ze bieden allemaal potentieel voor aanzienlijke langetermijnrendementen. Voorbeelden zijn de fabrikant van elektrische auto’s NIO en de ijzerertsproducent FMG, die investeert in de transitie van steenkool en aardgas naar zonne-energie en waterstof.
• Een groter gebruik van hernieuwbare energie kan zorgen voor een wereld met overvloedige, betaalbare energie. Dit zou ontwikkelingslanden kunnen ondersteunen en sommige bedrijfsmodellen voor het eerst winstgevend maken. Sommige kunnen zelfs helpen om uiteindelijk de wereldwijde opwarming van de aarde terug te draaien. Bijvoorbeeld, Climeworks ontwikkelt een manier om met behulp van goedkope elektriciteit CO2 uit de lucht te verwijderen en op te slaan.
• Een ander gevolg van een snellere dan verwachte overgang is dat elektriciteitsnetten eerder met veel complexiteit moeten omgaan. Dat schept mogelijkheden voor leveranciers van software en hardware om dit te beheren. Bedrijven als de fabrikant van elektrische kabels Nexans en de internetdienstverlener Cloudflare bieden op dit terrein mooie kansen.
• Zoals exponentiële groei snelle veranderingen in het gebruik van hernieuwbare energie kan bewerkstelligen, kan het ook een kantelpunt veroorzaken voor het beleid van overheden. In het verleden vond verandering vaak plaats via enorme veranderingen in plaats van kleine stapjes. Evenzo zou de versnelling van extreem weer en klimaatschade wetgevers ertoe kunnen aanzetten om plotseling actie te ondernemen tegen koolstofintensieve activiteiten via belastingen en andere regelgeving. Bedrijven die zich hierop slecht voorbereiden kunnen aanzienlijk dalen in waarde.
