Het duurde decennia voordat de wet die bedrijven verplichtte om hun financiële gegevens te rapporteren zijn huidige vorm kreeg, maar beleggers kunnen niet wachten tot alle kinderziekten uit SFDR zijn verdwenen en zullen zelf met data aan de slag moeten. Dat zeggen dataexperts van UBS Assest management.
De Sustainable Finance Disclosure Regulation (SFDR) is de eerste rapportagewetgeving met eenzelfde impact op de financiële sector als de Securities Exchange Act uit 1934. Deze wet regelt de secundaire handel in effecten in de Verenigde Staten; SFDR doet een poging om rapportering over duurzaamheid in wetgeving te gieten.
“Duurzaamheidskwesties zijn van grote invloed op het risico- en rendementspotentieel van een belegging”, zeggen de experts. Daarom kunnen beleggers het zich eenvoudigweg niet veroorloven deze complexe data-uitdaging uit de weg te gaan.”
De combinatie van ESG-data en inconsistente wereldwijde rapportagenormen zorgen ervoor dat veel gegevens over duurzaamheid in het beleggingsuniversum ontbreken. “Dit is vooral het geval buiten de ontwikkelde markten. Veel Chinese bedrijven zijn niet transparant over het beleid dat ze voeren om CO2-emissies aan te pakken. Toch zien we dat onder toenemende druk van de markt de rapportagenormen over duurzaamheid ook in China verbeteren.”
In de ontwikkelde markten zet het gebrek aan ESG-data in bepaalde assetklassen vermogensbeheerders onder druk om zelf accurate gegevens te publiceren en dat is een goede zaak, vinden de experts. “Het gebrek aan data in bijvoorbeeld investment grade obligaties wordt door beleggers met argusogen gevolgd en dat is terecht. Het is aan ons om voor deze lacunes een datamodel te bouwen zodat we een beter zicht krijgen op deze “slechte rapporteurs”. Dat is niet eens een zeer ongewone uitdaging; beleggingsbeslissingen worden genomen op basis van onvolmaakte gegevens, waarbij zowel conclusies moeten worden getrokken als de waarschijnlijkheid van bepaalde uitkomsten moet worden ingeschat.”
Volgens de experts van UBS AM zijn er verschillende methoden om de rapportages te verbeteren. “Zo kan er in plaats van exacte berekeningen ook gebruik worden gemaakt van bepaalde referentiewaarden aan de hand van een denkmodel waarmee met specifieke informatie een inschatting wordt gemaakt van de waarschijnlijkheid of iets in de toekomst wel of niet gebeurt. Daarmee kan je je financiële prognoses beter onderbouwen en mogelijkerwijs een aantal veronderstellingen die zouden kunnen bestaan, voorkomen.”
Deze data kunnen naast het model van markthiërarchie worden gebruikt, leggen de experts uit. “Door verschillende gegevens te nemen die worden gerapporteerd door bedrijven in dezelfde sector, kunnen hiërarchische modellen worden gebruikt om ontbrekende gegevens toe te voegen. Dit blijkt een goed instrument om hiaten in ESG-data statistisch met een redelijke mate van zekerheid op te vullen. Zo kan het beleggingsuniversum van duurzame beleggingsstrategieën danig worden verbreed.”
Om meer vooruitgang te boeken in het duurzaamheidstraject zullen bedrijven nog veel stappen moeten zetten. “Totdat betere metingen beschikbaar zijn, moeten beleggers gebruik maken van innovatieve oplossingen die deze leemten opvullen”, besluiten de experts. Op die manier kan de positieve impact van beleggingsportefeuilles worden gemaximaliseerd.”
