Beleggers zitten nog te vaak vast aan hun traditionele asset allocatie. Ze zouden veel meer moeten kijken naar wereldwijde trends zoals digitale disruptie. Dit stelt Andreas Feller, hoofd Investment Solutions & Advisory van de Zwitserse private bank Julius Bear.
Daar waar de traditionele asset allocatie nog van een keurige verdeling over aandelen, obligaties, vastgoed en eventueel alternatieve investeringen uitgaat, zouden beleggers dat wat meer moeten loslaten. Althans dat meent Feller.
“Volledig loslaten hoeft niet, maar het zou goed zijn trends zoals digitale disruptie en ESG-criteria als een soort overlay te gebruiken. Over de verschillende beleggingscategorieën heen.” Daarmee krijgt de trend de aandacht die het verdient, stelt Feller.
Next generation
“Om die reden hebben we ons next generation-portfolio opgezet als een aparte investeringslijn, naast de meer traditionele portfolio’s. Ook om onze eigen managers aan het denken te zetten.” Een van de thema’s in die investeringslijn is digitale disruptie.
In het thema digitale disruptie zijn onderwerpen vertegenwoordigd als automatisering, virtual reality, software, robotisering en zelfs kunstmatige intelligentie. Dat gaat over sectoren zoals de auto-industrie, de gezondheidszorg en de chemische industrie heen. “We focussen ons echt niet alleen op de Google’s en Apple’s die toch al onder een vergrootglas liggen. Nee, wij kijken verder.”
Daarbij is één criterium bovengemiddeld belangrijk. “Voegen leveranciers van digitale mogelijkheden, bijvoorbeeld softwareleveranciers, waarde toe aan de productiviteit van een bedrijf? Er zijn veel start-ups en scale-ups die mooie dingen doen, maar waar onder de streep maar weinig winst overblijft. Daar blijven we ver vandaan.”
Bruikbaarder en goedkoper
The trend is your friend. Feller gelooft als geen ander in dit credo in het geval van digitale disruptie. Met de bekende Moore’s Law als basis. Deze stelt dat het aantal transistors in een geïntegreerde schakeling door de technologische vooruitgang elke twee jaar verdubbelt. De voorspelling werd in 1965 gedaan door Gordon Moore, een van de oprichters van chipfabrikant Intel. “Deskundigen houden er rekening mee dat deze vooruitgang binnenkort langzamer verloopt”, aldus Feller.
“Fysische barrières zijn de oorzaak. De laatste chip is verkleind tot 25 nanometer. De verwachting is dat we slechts tot 5 nanometer door kunnen. We’re getting close.” Technologie wordt kleiner, bruikbaarder en (niet onbelangrijk) goedkoper. “Voor een chip is 30 dollarcent heel weinig.” Met robotica gaat het dezelfde kant op. “Robots verdien je nu nog maar terug in twee à drie jaar. Verwachting is dat dit in 2020 in één jaar gebeurt.”
Data mining is een vergevorderde tak van digitale disruptie, die steeds bruikbaardere toepassingen krijgt. Het is niet meer de vraag of we de rekenkracht en de gegevens hebben, maar hoe we uit de verzamelde data de juiste gegevens vatten. “Data mining, waar Microsoft goed in is, blijkt een markt op zich geworden.”
Zo voorspelt Google al jaren hoe griepepidemieën verlopen op basis van waar we met z’n allen op zoeken. “Onderzoekers van Microsoft gingen een stap verder. Zij hebben onderzoek gedaan naar het opsporen van mensen die mogelijk kanker hebben, op basis van hun zoekgedrag.”
Jobless future
Kwam de eerste golf van stijgende winstcijfers van ondernemingen wereldwijd nog van kostenbesparingen, de tweede is afkomstig van digitale ontwikkelingen, constateert Feller. “Bedrijven investeren in software en vergroten daarmee de productiviteit van hun medewerkers. Het bedrijf wordt winstgevender, maar het vreemde is dat dit deze keer niet gepaard gaat met de creatie van meer banen.”
Hij geeft als voorbeeld Amazon dat in zijn logistieke centrum van drie voetbalvelden groot minimaal honderd medewerkers aan de slag had. “Nu zijn dat er, dankzij een volledig geautomatiseerd warehousemanagement-systeem, nog maar tien.” Centrale banken en overheden verwonderen zich. Waarom gaat de economische opkomst dit keer niet gepaard met meer banen? Economen voorspellen een jobless future.
Van de werkzame Amerikanen zou 47% onder automatisering te lijden hebben. Feller brengt een nuance aan in deze voorspelling. “Laaggeschoolde, repetitieve werkzaamheden verdwijnen door automatisering. Die banen komen niet meer terug. Maar er ontstaan ook nieuwe banen, bijvoorbeeld in de technologie voor de gezondheidszorg. De levensgrote vraag is wel hoe we medewerkers in dat warehouse meekrijgen naar de nieuwe realiteit. Dat wordt moeilijk.”
Software penetration-index
Software is volgens Feller the name of the game. Julius Bear presenteerde onlangs dan ook de software penetration-index, die aangeeft in hoeverre sectoren zijn gedigitaliseerd. “Een indicatie voor ons om te kijken of we in een bepaalde sector meer of minder moeten investeren.” Electronics en automotive staan begrijpelijkerwijs met 90 en 63% bovenaan.
Softwarepenetratie en productiviteit toevoegen zijn dé bakens voor beleggingen binnen de trend. Een trend die zich ontwikkelt binnen de vaak aangehaalde hype cycle van Gartner, een onderzoeks- en adviesbureau in de informatietechnologie. “Veranderingen volgen telkens hetzelfde patroon”, vertelt Feller aan The Asset. “Eerst heb je een hype waar heel veel geld naartoe vloeit. Dat leidt tot een bubbel die vervolgens uit elkaar spat. Bedrijven die deze klap overleven, maken grote kans om de winnaars van morgen te zijn. Kijk naar Amazon of Apple. Ze stonden beide ooit op het punt om failliet te gaan.”
Feller stelt dat beleggers zeer zeker geïnteresseerd zijn in de trend van digitale disruptie, maar nog niet goed weten hoe ze deze moeten aanvliegen. “Dat is logisch, gezien hun traditionele manier van asset allocatie. Maar je zult die traditionele asset allocatie toch wat los moeten laten om deze trend over sectoren en over beleggingscategorieën heen te omarmen. Dat blijkt lastig binnen de geijkte patronen. Maar kijk naar wie er profiteren van deze trend? Een van de sectoren die baat hebben bij Moore’s Law is de farmaceutische industrie. Niet eerder kwamen er zo veel nieuwe medicijnen op de markt als nu. Dat is zeker geen toeval.”
Kies specialisten
Hoe groot zou het deel van de asset allocatie dat aan de trend van digitale disruptie wordt toegeschreven moeten zijn? Feller: “Als je praat over bedrijven die midden in deze trend zitten, dan zou ik 15 tot 20% aanhouden. Maar als je kijkt naar welke bedrijven allemaal worden beïnvloed door deze trend, dan heb je het al snel over 40 tot 50%.”
De prijzen van automatisering en robots dalen. Dat maakt deze trend mogelijk. Maar is het tegelijkertijd ook een risico? Immers, technologiebedrijven die zich met automatisering en robots bezighouden, houden minder marge over. “Dat moet je goed in de gaten houden.”
Als voorbeeld noemt hij de semiconductor-industrie. De ASML’s van deze wereld maken machines voor Intel-achtige ondernemingen. Dat is een hoog cyclische industrie. “We kiezen er dan ook voor om niet meteen in de mainstream te investeren, maar in gespecialiseerde spelers. Bijvoorbeeld bedrijven die dusdanig bijzondere robots op de markt brengen, dat ze niet makkelijk na te maken zijn.”
Evolutie
Feller roemt Philips om zijn stappen in technologie voor de gezondheidszorg. “Je kunt geen ziekenhuis inlopen of er staan machines van Philips. Dat doen ze goed.” Zo bezien past het bedrijf in de trend. Maar de investeerder is minder te spreken over Philips als belegging.
“Ze laten een goede evolutie zien, maar ze zijn nog te veel een conglomeraat. Je krijgt dan van alles wat. Datzelfde geldt voor de Zweeds-Zwitserse multinational ABB en het Japanse Fanuc. Tien jaar verder zullen deze bedrijven veel meer gespecialiseerd zijn. Dan krijg je dus een directere exposure naar de trend.”
Digitale disruptie is en blijft een megatrend. Het wordt voor beleggers zaak die trend te herkennen (relatief eenvoudig) en te erkennen (lastiger) in de asset allocatie. “De businesscase is er. Het is aan beleggers om deze met beide handen aan te grijpen.”
