Er zitten steeds meer rotte appels in de mand van actief beheer, constateert Chris Wagstaff, Head of Pensions and Investment Education bij Columbia Threadneedle Investments. Niet alle actieve beheerders zijn gelijk. Wagstaff geeft tips waarop u moet letten en waarom.
De rotte appels zijn volgens hem speculerende beheerders met een lage overtuiging die tegen indices aanleunen en voor een benchmarkgeleide ‘beleggen om geen geld te verliezen’- aanpak kiezen. Toch brengen ze een vergoeding voor actief beheer in rekening. “Kortom, de ideale methode om een laag rendement te behalen en de portefeuille van een belegger in waarde te laten dalen.” Wagstaff stelt dit verschijnsel aan de kaak in een white paper van zijn hand.
Door hier op een meer zuivere manier naar te kijken, kan er ook veel intelligenter worden gekozen voor actief of passief fondsbeheer. Althans dat is wel een belangrijke boodschap die Wagstaff wil meegeven. De discussie over actief en passief duurt al meer dan vijftig jaar en heeft lang in het teken gestaan van relatief rendement ten opzichte van kosten, in plaats van de meer relevante vergelijking tussen kosten en toegevoegde waarde. Met andere woorden, het vermogen om een duurzame outperformance te leveren en de gewenste beleggingsdoeleinden te behalen.
Voor iedere belegger hangt de juiste combinatie van actief en passief beheer met name af van de beleggingsfilosofie (vooral wat betreft het functioneren van markten, de waardering van effecten en het belang van een goede spreiding), evenals de beleggingsdoeleinden, beheerbudget en risicobereidheid.
Daarom draaien de relatieve voor- en nadelen van actief en passief beheer volgens Wagstaff uiteindelijk om drie kernfactoren. Ten eerste de mate waarin de markten efficiënt zijn. En indien dit niet het geval is, het vermogen van actieve beheerders om op duurzame en rendabele wijze de anomalieën op de markt te exploiteren, na aftrek van kosten. Verder noemt hij het vermogen om de gewenste beleggingsdoeleinden te behalen als een belangrijke factor.
Download hier een Nederlandstalige samenvatting van de white paper van Chris Wagstaff
